spooky stories...

edw as valoume oloi kapoies tromaxtikes stories pou 3rn ali8ines i oxi...

arxizw!!

Την δεκαετία του 1960, ένας συμπαθιτικός φαντάρος γνωρίζετε στην Θεσσαλονίκη με μια πανέμορφη κοπέλα. Ύστερα από κάποιες συναντήσεις ένα χειμωνιάτικο βράδυ λέει η κοπέλα στον φαντάρο ότι πρέπει να διακόψουν την σχέση του για λόγους που δεν μπορεί να του εξηγήσει. Ο νεαρός που την αγαπούσε πολύ και δεν ήθελε να την χάσει, θέλησε να πάει στους γονείς του κοριτσιού και να τους εξηγήσει πως έχουν τα πράματα. Ζήτησε η διεύθυνση και του δώθηκε. Λίγο πριν αποχωριστούν επειδή έκανε αρκετό κτρύο ο φαντάρος έδωσε στην κοπέλα το μπουφάν του για να γυρήσει σπίτι. Την άλλη μέρα πάει στο σπίτι του κοριτσιού και εξηγεί τι συμβαίνει. Οι γονείς του κοριτσιού που του είπαν πως εκανε λάθος μιας και η κόρη τους είχε πεθάνει εδώ και 3 χρόνια. Και γεμάτος απορία ο φαντάρος βλέποντας την φωταγραφία του κοριτσιού στον τοίχο λέει:" Μα να η κοπέλα για την οποία σας μιλάω." Το άλλο πρωί μαζί με τους γονείς του κοριτσιού πήγαν στο νεκροταφείο όπου είδε με κατάπληξη ο φαντάρος τον τάφο και το μπουφάν που εκείνος της είχε δανήσει...

Δεν συγκρατούν την ανάγκη τους για αίμα!!!



Ας τα πάρω όμως με τη σειρά γιατί κάτι μου λέει ότι σας

έχω τρελλάνει ήδη.

Δεν δουλεύω, δεν έχω κοινωνική ζωή, δεν έχω

σκουτούρες στο κεφάλι μου και δεν έχω κουραστικές απασχο-

λήσεις. Και θα είμουν ευτυχισμένος (θα είμουν ο ορισμός του

ευτυχισμένου) αν εδώ και χρόνια δε συνέβαινε στο σπίτι μου

και ειδικά σε μένα τον ίδιο κάτι φριχτό, κάτι που ξεπερνά τα

όρια κάθε φαντασίας και που ακόμα και σας και τους αναγνώ-

στες σας, που φαντάζομαι κάτι τέτοιες ιστορίες τις έχουν φάει

με το κουτάλι, θα σας και θα τους κάνει να παγώσουν στην

καρέκλα τους από τη φρίκη.

Κάθε νύχτα που πάω να κοιμηθώ ξέρω ότι θα ξανασυμβεί. Το

ξέρω αλλά τί μπορώ να κάνω; Κάνω το κορόϊδο και πέφτω και

κοιμάμαι από φόβο, αν με βρούν με ανοιχτά τα μάτια, μήπως

πάθω και χειρότερα.

Πέφτω και κοιμάμαι λοιπόν. Μετά από λίγη ώρα ακούω κριικ!

κριικ! το πάτωμα του διαδρόμου να τρίζει. Χριστούλη μου λέω

έρχονται κι απόψε, έρχονται ξανά! και δεν τολμάω ν' ανοίξω

τα μάτια μου μη τυχόν και πάρουν χαμπάρι ότι έχω ξυπνήσει.

Η πόρτα μου ανοίγει αργά αργά με ένα απαίσιο τρίξιμο. Ο

πρώτος βρίσκεται ήδη στο δωμάτιό μου. Σιγά σιγά κατευθύνεται

προς το κρεβάτι μου και σκύβει πάνω από το κεφάλι μου να

αφουγκραστεί. Είναι η πιό τρομερή στιγμή. Κρατάω τα μάτια μου

σφιχτά κλεισμένα και δεν ανασαίνω. Νοιώθω τη δική του

βρωμερή ανάσα στο πρόσωπό μου. Και μετά...ένα τσούξιμο

στο λαιμό. Έχει ήδη μπήξει τα δόντια του στο λαιμό μου

και ρουφάει, ρουφάει αχόρταγα για να ικανοποιήσει το πάθος του

για αίμα. Μετά φεύγει. Τότε όμως έρχεται η άλλη. Το ξέρω και την περιμένω. Ξανά τα ίδια από την αρχή. Πρώτα βεβαιώνεται ότι είμαι

κοιμισμένος (πού τέτοια τύχη) και μετά μπήγει τα φοβερά δόντια

της. Όταν φεύγει κι αυτή, όταν τα βήματά τους στο διάδρομο

σβήνουν τότε σηκώνομαι και γω και καπνίζω ένα τσιγάρο

για να ηρεμήσω. Τέλειωσε και σήμερα σκέφτομαι.

Κάθε φορά που έρχονται και καθώς πίνουν το φρουτο-

ποτό τους, κάποτε κάποτε διακόπτουν το κολατσό για να

ξεστομίσουν κάτι φράσεις περίεργες, ανεξήγητες και που μου

προκαλούν φρίκη. Να μερικές από αυτές: "πάρε το πτυχίο σου",

"πιάσε μια δουλειά", "κάνε κάτι με τη ζωή σου" και διάφορα

τέτοια πού ούτε θέλω, ούτε και μπορώ να καταλάβω και να

εξηγήσω γιατί τα απευθύνουν σε μένα. Πολύ γκόθικ κατάσταση,

απίστευτα πράματα! Το πιο περίεργο είναι ότι ενώ μονίμως

κυκλοφορώ με δύο κόκκινα σημαδάκια στο λαιμό, οι γονείς

μου που με βλέπουν καθημερινά σ' αυτήν την άθλια κατάσταση

(για να μην πούμε για την διαλυμμένη μου ψυχολογία) δεν με

έχουν ρωτήσει ποτέ γι' αυτά και γενικά κάνουν σαν να μην τα

βλέπουν. Γιατί όμως;;; Εγώ πάλι πού να τολμήσω να πω τίποτα.

Νοιώθω σαν να ζω με τα δύο βαμπίρ όχι μόνο την νύχτα που

οργιάζουν με τον λαιμό μου αλλά και την μέρα, σαν να με παρα-

κουλουθούν διαρκώς!



_________________________________________________________________________________________________




Ένα κορίτσι όταν ήταν 15-16 χρ.οπως ολοι οι εφηβοι αργουσε να γυρισει σπιτι τα βραδυα κ συχναζε σε ενα παρκακι με την παρεα της!το σπιτι της ηταν περιπου 10λεπτα απο το παρκακι κ 2-3 φορες την εβδομαδα περνουσε απο τον σκοτεινο δρομο για το σπιτι της!ενα βραδυ(κατα τις 1) ψιχαλιζε κ ειχε λιγο ομιχλη κ πηρε τον δρομο για το σπιτι.ετρεχε μες στο σκοταδι κ στην ομιχλη για να φτασει οσο πιο γρηγορα μπορουσε.ενω ετρεχε ξαφνικα πεφτει πανω σε εναν πιο ψηλο απο κείνην κ καταμαυρο ανδρα!σηκωσε το κεφαλι της να δει τι ειναι κ δεν ειδε προσωπο αλλα μεσα στο μαυρο φαινοντουσαν δυο μικρα κατακοκκινα ματια.

κατατρομαξε!αυτος την κρατουσε απο τον ωμο κ την κουνουσε χωρις να μιλαει.αυτή τσιριξε κ την εσπρωξε πισω με δυναμη!αρχισε να τρεχει για να ξεφυγει κ ακουγε απο πισω της να γαβγιζουν σκυλια με μανια.για μια στιγμη νομιζε οτι ηταν ακριβως απο πισω της!μετα εφτασε εξω απο το σπιτι της κ τον ειδα να περπαταει στον απεναντι δρομο κ να κοιτα προς το μερος της!μπηκε αμεσως μεσα για να γλιτωσει!Άραγε τι να ηταν αυτος ο μαυροφορεμενος ανδρας......!
__________________________________________________________________________________________________





TA MWRA EXOUNE SXEDIO....OXI MODAS KAKO...Twisted Evil

Την περίοδο του εμφυλίου ένας αντάρτης είχε έρθει στο χωριό μας να κρυφτεί. Ως γνωστόν, το πιο καλό μέρος να κρυφτεί κάποιος που δε θέλει να τον δουν είναι το νεκροταφείο.

Στο χωριό μας λοιπόν, υπάρχει ένα μικρό σπιτάκι στο νεκροταφείο που είναι το οστεοφυλάκιο. Αποφάσισε λοιπόν, να κρυφτεί εκεί μέχρι το πρωί (ήταν βράδυ όταν μπήκε μέσα). Άνοιξε την πόρτα και μπήκε σιγά σιγά μέσα. Μέσα στο οστεοφυλάκιο υπάρχει ακόμα ένα μικρό τραπεζάκι που ακουμπά στο δυτικό τοίχο. Εκεί πάνω είδε ένα μωρό τυλιγμένο με ένα άσπρο πανί.

Φοβήθηκε βέβαια, αλλά επειδή πιο πολυ φοβόταν μην αρχίζει το μωρό να κλαίει πήγε αργά κοντά του να δει αν κοιμόταν. Το μωρό όμως ήταν ξύπνιο και τον κοίταζε επίμονα. Παρατήρησε λοιπόν, ότι παρόλο που δεν μπορούσε να είναι παρά μερικών εβδομάδων είχε δοντάκια.
Προσπάθησε παραταύτα να ησυχάσει και να κρυφτεί όπως είχε σχεδιάσει.

Εκείνη τη στιγμή το μωρό όμως, άρχισε να κλαίει. Αναγκάστηκε λοιπόν να πάει κοντά να το ηρεμήσει. Πλησίασε, το πήρε στα χέρια του και πριν προλάβει να το νανουρίσει το μωρό βγάζει μια τσιρικτή φωνή και λέει: <<Βλέπεις, έχω και δοντάκια !>> και του ρίχνει μια δαγκωματιά στο χέρι. Αυτός άρχισε να τρέχει κατάχλωμος έξω όπου τον έπιασαν και τον έβαλαν να τους διηγηθεί την ιστορία του. Αργότερα πήγαν εκεί αυτοί που τον έπιασαν να δουν, αλλά δεν υπήρχε τίποτα. Μέχρι το πρωί ο αντάρτης είχε πεθάνει από ακατάσχετη αιμοραγία . . .


__________________________________________________________________________________________________



[shmeiwsh: h sugkekrimenh istoria proerxetai apo egkurh phgh kai duskolo na mhn einai alh8hs]

htan kapote mia 14xronh kopela [maria dhmhtrakopoulou] h opoia eixe polu afsthrous goneis..eixan tromeres apaithseis apo ekeinh kai polles fores thn kakopoiousan [edernan] an den ekane kati opws ekeinoi to h8elan.htan idiaitera piestikoi me ta ma8hmata.sth periodo loipon twn e3etasewn tou 2ou trimhnou 8a egrafan opws htan fusiko ena diagwnisma sthn fusikh.h maria den htan kalh se afto to ma8hma kai etreme sthn idea mias pi8amhs apotuxias ths sto test..etsi mia vdomada prin to diagwnisma plhsiase tn ka8hghth ths kai tou zhthse ta 8emata tou test na einai eukola gia na mporesei na grajei kala giati alliws oi goneis ths mporei kai na thn skotwnan! o ka8hghths den pisteje th maria kai ta 8emata tou test htan vata oxi omws eukola.etsi parolo pou h maria eixe afierwsei meronuxta na diavazei fusikh den katafere na apodwsei ikanopoihtika gia tous goneis ths..meta apo thn anakoinwsh twn apotelesmatwn h maria den 3anaemfanisthke sto sxoleio..meta apo arketo kairo o ka8hghths ths sth fusikh eixe parei sunta3h alla den eixe kanei dikh tou oikogeneia.ena vradu xeimwna loipon vriskotan monos sto spiti tou kai parakolou8ouse thleorash.3afnika akouei sthn porta:tak tak tak.htan arga kai den perimene kanenan.phgainei sthn porta loipon thn anoigei kai vlepei mprosta tou mia kopela me mavra matia maura makria mallia maurous kuklous katw ap ta matia,maura makria nuxia kai ena leuko makru foustani [san nuxtiko] skummenh me tetoio tropo wste ta mallia ths na kruvoun igo to proswpo ths na shkwnei apotoma to kefali kai na ton koitaei legontas tou''kurie ka8hghta giati den me voh8hsate??''.o an8rwpos sastismenos kleinei thn porta kleidwnei kai paei gia upno..thn epomenh nuxta akouei pali ton idio xtupo sthn porta:tak tak tak. anoigei kai vlepei thn idia kopela meme mavra matia maura makria mallia maurous kuklous katw ap ta matia,maura makria nuxia kai ena leuko makru foustani [san nuxtiko] skummenh me tetoio tropo wste ta mallia ths na kruvoun igo to proswpo ths na shkwnei apotoma to kefali kai na ton koitaei legontas tou''kurie ka8hghta giati den me voh8hsate??''. o ka8hghths exei thn idia antidrash mono pou 3ekina na 8umatai afthn thn kopela.suneidhtopoiei pws to onoma ths einai maria dhmhtrakopoulou ki etsi thn epomenh phgainei sto astunomiko tmhma opou kai anakaluptei oti otan htan 14 oi goneis ths ths eixan vgalei ta nuxia kai thn eixan apokefalisei.
to vradu loipon o ka8hghths perimene 3ana thn episkejh ths marias. etsi kata ths dwdeka akouei sth porta:tak tak tak. anoigei kai vlepei thn idia kopela me maura makia mallia maura matia maurous kuklous katw ap ta matia vgalmenna matwmena nuxia sto laimo ths na fainetai oti thn exoun apokefalisei aimata sto foustani ths na shkwnei to kefali ths apotoma kai na ton rwta ''kurie ka8hghta gt den me voh8hsate??'' tote o ka8hghths''kopela mou,eisai h maria dhmhtrakopoulou??''''egw..!'' kai tote ton plhsiazei perna apo mesa tou kai e3afanizetai..to swma tou ka8hghth den vre8hke pote..


_________________________________________________________________________________________________




Ένα νεαρό ζυγάρι πήρε την απόφαση να παντρευτεί μόλις τελειώσουν το σχλείο. Ο πατέρας της νύφης ήταν αρκετά ευκατάστατος και μπορούσε να τους κάνει έναν μεγάλο γάμο. Τελικά παντρεύτηκαν και ο γάμος ήταν πολύ ωραίος. Μετά είχαν μια δεξίωση σε ένα παλιό σπίτι και όλοι είχαν πιει παραπάνω. Όταν τελικά έμειναν γυρω στα 20 άτομα αποφάσισαν να παίξουν κρυφτό. Έτσι λοιπόν άρχισε ο ένας να μετράει και οι υπόλοιποι κρύφτηκαν. Σε μισή ώρα βρέθηκαν όλοι εκτός απο τη νύφη. Για ώρες την έψαχναν ανησυχώντας οτι κάτι της σηνέβει. Εβδομάδες αργότερα αφού είχαν κολλήσει αναφορές για την εξαφάνισή της εγκατέλειψαν τις προσπάθειες. Τρία χρόνια αργότερα μια ηλικιωμένη υπηρέτρια καθώς καθάριζε στο παλιό σπίτι ανέβηκε στη σοφίτα. Εκεί είδε ένα μπαούλο και το άνοιξε απο περιέργεια. Αυτό που είδε την έκανε να ουρλιάζει όσο μπορούσε, και στη συνέχεια κάλεσε την αστυνομία. Τελικά το βράδυ που παίζανε κρυφτό η νύφη αποφάσισε να κρυφτεί μέσα στο μπαούλο. Όταν μπήκε φαίνεται οτι το καπάκι έπεσε και την κτύπησε στο κεφάλι αφήνοντάς την αναίσθητη. Θα πέθανε απο ασφυξία στη συνέχεια. Το πτώμα είχε σαπίσει, όμως φαινόταν οτι το στόμα είχε μορφή ουρλιαχτού.!!!!!!

πριν καποια χρονια εξαφανιστηκε ενας αντρας μυστηριωδως, λιγες μερες μετα την εξαφανιση του την νυχτα η οικογενεια του ξυπνησε απο εναν περιεργο θορυβο, βγαινει εξω ο γιος του και βλεπει στην πορτα μια πετρα σαν να την ειχε βγαλει καποιος απο το λιμανι (το σπιτι του βρησκεται 1 χιλιομετρο απο το λιμανι του νησιου) την κλοτσαει και παει πισω στο κρεβατι του...οι πετρες συνεχιστηκαν...πηγε στην αστυνομια το παιδι να δυλωσει οτι καποιος τους ενοχλει την νυχτα, η αστυνομια παρακολουθησε απο αποσταση το σπιτι αλλα κανεις δεν ειχε πλησιασει και οι πετρες δεν σταματουσαν...το παιδι αποφασισε να πεισει τον ξαδελφο του που ηξερε να βουτηξει με οξυγονο στο λιμανι και εκεινος βρηκε τον πατερα του παιδιου που καποιος του ειχε δεσει ενα σακο με πετρες και τον ειχε ρειξει στο λιμανι για να πνιγει...μετα την εκταφη του πατερα οι πετρες σταματησαν...

Μου είπαν πως πριν λίγα χρόνια ήταν ένα ζευγάρι φοιτητών που ήταν πολλά χρόνια μαζί..από το λύκειο ή κάτι τέτοιο..και σκόπευαν να παντρευτούν όταν ξαφνικά το αγόρι πέθανε.. Ανακοπή ήταν η διάγνωση.. Η κοπέλα έπεσε σε κατάθληψη.. έμενε στο σπίτι τον γονιών της, είχε εγκαταλείψει τελείως την ζωή της, είχε μανιοκαταθληπτική συμπεριφορά, είχε τρελαθεί, έλεγε πως τον έβλεπε να κλαίει, του μίλαγε, είχε γίνει βίαιη..
Οι γονείς είχαν τρομοκρατηθεί με τη κατάσταση της, και όταν έβρισκαν νυχίες σε πόρτες και ίχνη χώματος το απέδιδαν στην βίαιη συμπεριφορά της.. Λίγο καιρό μετά, όταν έγινε η εκταφή του νεκρού, βρήκαν αίμα από τα χέρια του νεκρού και σημάδια πάλης.. και είπαν πως μάλλον δεν είχε πεθάνει από ανακοπή αλλά είχε νεκροφάνεια και θάφτηκε ζωντανός..

Η Έκτη Αίσθηση

Mία γυναίκα όταν ήταν περίπου 5 χρονών είχε μία κούκλα που ήταν στοιχειώμένη. Ήταν απ' αυτές τις μεγάλες κούκλες (1,5 μέτρα περίπου ύψος). Απ' την πρώτη στιγμή που την πήρε, η κούκλα είχε κάτι παράξενο πάνω της. Την έιχε πάντα στο μπάνιο γιατί σηκωνόταν πάνω και μιλούσε! Αυτό μάλιστα έγινε δύο φορές.
Ακόμη το σπίτι που ζούσε η γυναίκα μέχρι τα 9 της χρόνια ήταν στοιχειωμένο. Ο πατέρας της έβλεπε ένα φάντασμα μιας νοσοκόμας που έμπενε από τη μπροστινή πόρτα και έσπρωχνε ένα αναπηρικό καροτσάκι πάνω στο οποίο ήταν μια γυναίκα με ένα μωρό (επίσης φαντάσματα). Η νοσοκόμα φάντασμα ξάπλωνε τη γυναίκα που ήταν στο καροτσάκι στο καναπέ και έπαιρνε το μωρό και το κούναγε στην κουνιστή καρέκλα που υπήρχε εκεί. Μετά η νοσοκόμα, η γυναίκα και το μωρό εξαφανίζονταν. Τη νύχτα ακούγονταν οι μπροστινές και οι πίσω πόρτες του σπιτιού να ανοιγοκλείνουν.
Αυτή η γυναίκα για την οποία σας μιλάω έβλεπε και μπορούσε να διαισθανθεί φαντάσματα. Μία φορά μάλιστα είδε ένα φάντασμα να μπαίνει στο σώμα του άντρα της. Όταν έγινε αυτό ο άντρας έβγαλε έναν αναστεναγμό. Όταν τον η γυναίκα ρώτησε γι' αυτό ο άντρας είπε ότι δεν ήξερε τίποτα.
Μία άλλη φορά όταν η γυναίκα δούλευε σε μία εταιρία, που ονομαζόταν Target, ένιωσε μαζί με μία φίλη της μια παρουσία καθώς περπατούσαν στο χώρο που υπήρχαν οικιακά προϊόντα. Γύρισαν να κοιτάξουν και είδαν ένα μαύρο φάντασμα. Αυτό το φάντασμα εκτός από τις δύο γυναίκες το είδαν και πολλά άλλα άτομα ακόμα. Αυτή η εταιρία είχε χτιστεί πάνω σε ένα παλίο αγρόκτημα και οι χώροι για τα παιχνίδια και τα οικιακά προϊόντα ήταν χτισμένα πάνω στο οικογενειακό νεκροταφείο της οικογένειας που έμενε στο αγρόκτημα



__________________________________________________________________________________________________



autin tn istoria kapou tn eixa akosei alla nnd 8imame apo pou

Lοιπόν όλα ξεκίνησαν όταν ήμασταν μέσα σε ένα εγκαταλελειμμένο σπιτάκι σε χωριο τις θεσσαλονίκης, και περνούσαμε την ώρα μας. Είχα ακούσει για αυτό το σπιτάκι ότι έμενε μια γριά μάγκισσα (στο χωριο αυτό υπήρχαν κάποτε πολλές μάγισσες...) η οποια κρέμασε την κόρη της, και στο σαλόνι του σπιτιού κρεμόταν το φωτιστικό "μισοσπαζμενο" και στο πάτωμα είχε μια μυστήρια μαύρη βούλα!.. Λοιπόν ξαφνικά εκεί που καθόμασταν στο σπιτάκι, στον καναπέ του σαλονιού ο φίλος μου ένιωσε κάτι να τον πνιγει, άρχισε να ουρλιάζει γύρισα και τον είδα χλωμό με κόκκινες τις κόρες των ματιών του!!! Σηκώθηκε έτρεξε προς το παράθυρο και έκανε εμετό. το ίδιο επαληθεύτηκε και με άλλους 2 παρόντες εκείνη την μέρα. μετά από 10 λεπτά ο πρώτος φίλος που το έπαθε άρχισε να κολλάει το βλέμμα του στο πάνω στο φωτιστικό του σπιτιού και ένιωθε κάτι να τον τραβάει προς τα εκεί. άρχισε να χαστουκίζει τον εαυτό του, να τσιρίζει και να κλαίει. Τότε θυμήθηκα την ιστορία που μου είχαν πει για την μάγκισσα, και πήγα να τους την διηγηθώ, δεν πρόλαβα να πω 3 λέξεις και άρχισα να νιώθω και εγώ το πνίξιμο! οι υπολοιπου κλασικά λέγανε ότι το κάνουμε επίτηδες και τα γνωστά. μετά από αυτό όμως τρέξαμε όλοι προς την εκκλησια και καθίσαμε εκεί μέχρι τις 2 το βραδυ... στην διαδρομή άκουγα μια φωνή μέσα στο κεφάλι μου ενός κοριτσιού αλλα δεν καταλάβαινα λέξη από αυτά που έλεγε. Πιστέψτε το... διότι είναι αληθινό



__________________________________________________________________________________________________





Anatolika tou 1ou nekrotafiou athinwn uparxei ena alsos, sto opoio omws kaneis den pigainei meta ti dusi tou iliou. Ki auto gt exei ginei meros opou suxnazoun polloi narkomaneis. Sta oria tou nekrotafiou kai tou alsous uparxoun kati palia misogkremismena spitia, apo seismo pou egine ligo meta to '40. Yparxei omws kai i eksis istoria gia tin perioxi:
Lene pws arga to vradu, mesa sto alsos emfanizetai mia mauroforemeni gria, i opoia klaiei, xwris omws na akougetai kanenas ixos. Perpataei arga arga pros ta spitia auta kai otan ftanei konta s'auta, xanetai. Lene episeis oti klaiei gia tous anthrwpous pou xathikan epi katoxis.
__________________________________________________________________________________________________





Κάποιοι έλεγαν ότι πριν από πάρα πολλά χρόνια, μια κοπέλα και ένας άντρας αποφάσησαν να παντρεφτούν. Παντρέφτηκα και την ημέρα που θα πήγαιναν ταξίδι του μέλητος με το τρένο (μιλάμε πριν πολύ καιρο, money για ταξίδια στο εξωτερικό δεν υπήρχαν...) κάποις από τους 2 στραμπούλιξε το πόδι του με αποτέλεσμα και οι 2 να πέσουν στις γραμμές του τρένου την ώρα που περνούσε το τρένο... δεν πρόλαβαν να σηκωθούν και τώρα λένε ότι ο σταθμός εκείνος έχει στοιχειώσει και γι' αυτό δεν πηγαίνει κανένας από εκεί...


__________________________________________________________________________________________________



Λοιπον....ηταν ενα παιδι που μετα τι θανατο του πατερα του, αρχισε τα ναρκωτικα.επειδη δεν εβρισκε χρηματα,πηγαινε καθε βραδυν στο νεκροταφειο, ανοιγε τους φρεσκους ταφους,επαιρνε ο,τι πολυτιμο ειχαν μεσα και μετα τα πουλουσε για να παρει τη δοση του.πηγε λοιπον μια μερα και ανοιξετον ταφο μιας γριας,που στον δεικτη του δεξιου της χεριου ειχε ενα πανακριβο δαχτυλιδι.πηγε να της το βγαλει, αλλα επειδη το χερι της ηταν πρησμενο δεν εβγαινε.ετσι αποφασισε να της κοψει το δαχτυλο. ετσι εκανε. εφυγε το πουλησε, και μολις του τελειωσαν τα λεφτα, ξαναπηγε στο νεκροταφειο.στο δρομο του, ειδε μια μαυροφορεμενη φιγουρα να κλαιει.αυτος την λυπηθηκε, πηγε δειλα κ' ρωτησε: γιατι κλαιτε? η φιγουρα απαντησε με φωνη που ετρεμε: καποιος βανδαλος μπηκε στο σπιτι μου για να κλεψει,κ' επειδη πηγε να τον εμποδισω μου εκοψε κ' 1 δαχτυλο.... (κατι του θυμισε αυτη η ιστορια) ρωταει λοιπον τωρα ο δικος μας:ποιος θα 'κανε κατι τετοιο σε μια κακομοιρη γριουλα.αυτη τοτε απαντησε ψυχραιμα...........................................................................................................................ΕΣΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

αχ
ανατριχιασα κορίτσια με αυτά

EINAI OLA TELIAAAAAAAAA omfG exo pa9ei shock :face:

exo diavasei kai pio tromaxtika

nai kala amesos na thn peis esy dn boris

Ηταν 1 η ωρα το βραδι..Ειχαμε μολις γυρισει σπιτι ενος φιλου..6 ατομα και σκεφτηκαμε να παιξουμε το "Ποτηρακι" να δουμε πως ειναι..Ο φιλος μας,μας ειχε προειδοποιησει να μην το κανουμε ποσες φορες.Η περιεργια ομως μας εφαγε.Ειχαμε βαλει και βιντεοκαμερα με ειδικο φιλτρο να κοιταει στο τραπεζι για να αποδειξουμε οτι εινα αληθεια.Υπηρχε και ο σκυλος του παιδιου μεσα στο σπιτι(κοιμοταν σε μια γωνια).Αφου τα στισαμε ολα κανει ο φιλος μας την πρωτη ερωτηση.."Εισαι εδω πνευμα?"..Μετα απο 6 δευτερα το ποτηρακι με καποιες κινησεις πηγε στα γραμματα και σχηματισε την λεξη ναι.Εγω χεστηκα πανω μου(συγγνωμη για την εκφραση).Ολοι τρομαξαμε...Το παιχνιδι ειχε παρει σοβαρη μορφη...Αρχισαμε ενας ενας να του κανουμε ερωτησεις με την προυποθεση οτι δεν θα ρωτησουμε κατι επικινδυνα και ειδικα κατι που να αφορα το ΜΕΛΛΟΝ..Το ρωτησαμε απο που ηταν και μας ειπε απο Καστορια νομιζω.Ρωτησαμε πως πεθανε και μας ειπε πως κρεμαστηκε το 1876..Γενικα ανοιξαμε μια συζητηση..Εντομεταξυ ο σκυλος πηγαινε πανω κατω..(Εχω ακουσει οτι τα σκυλια και γενικοτερα τα ζωα μπορουν και βλεπουν τα πνευματα...δεν μπορω να αποδειξω οτι αληθευει).Η κασσετα ακομη βιντεοσκοπουσε..Σε καποια φαση εκανα την ερωτηση.."Τι πνευμα εισαι καλο η κακο?" και μας ειπε......."Κακο"...Σταματησαμε για λιγο...μεχρι που ακουστηκε η χειροτερη ερωτηση που θα μπορουσε να γινει..."Δειξε μας την δυναμη σου"...Περασαν 3 δευτερα και εσπασαν τα τζαμια απο ολο το σπιτι...τα παραθηρα και οι πορτες ανοιγοκλειναν...ολα τα γραμματα και οι αριθμοι ειχαν εξαφανιστει...περασαν 5 λεπτα οπου τα ειχαμε δει ολα μεχρι που ειδαμε το ποτηρι να σηκωνεται σε ενα υψος μισο μετρο κατω απο την λαμπα του σαλονιου και να εκτινασεται στον τοιχο οπου και εσπασε...

η κασετα ειχε λιωσει μεσα στην καμερα..Αυτος που τα ειδε ολα ηταν ενας αλλος φιλος που καθως γινοταν ο πανικος ειδε πισω απο την καμερα...Ειδε την οψη του πνευματος..Ηταν οπως το περιεγραψε μετα απο 3 βδομαδες που ηταν και ειμασταν παλι καλα,ενα πραγμα σαν σωμα που αιορουταν στον αερα με ανοιχτα τα χερια και τα ποδια και το ολο αυτο που φορουσε χανοντουσαν προς τα πισω..σαν να το τραβουσε κατι...

Καθε βραδι μετα το περιστατικο..ολοι ειχαμε τον ιδιο εφιαλτη για 2 βδομαδες...ερχοταν μια μορφη οπως αυτο που μας ειχε περιγραψει το παιδι που το ειδε και μας ελεγε..."Θα σας περιμενω.."...

Απ'αυτο παιχνιδι εχουν πεθανει ολοκληρες παρεες ατομων..Αλλοι αυτοκτονησαν γιατι ερχοταν το πνευμα συνεχως στον υπνο τους..Αλλοι ρωτησαν για πραγματα που αφορουν το μελλον και εμειναν σε κομα...








Σε ένα χωριό της Αρκαδίας, υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο σπίτι για το οποίο λέγονται πολλά… Λέγεται ότι έχει χτιστεί πάνω σε ρέμα… Κι έτσι, όταν βρέχει, το υπόγειο του πλημμυρίζει… Από το δρόμο, μπορεί κάνεις να δει μέσα στο υπόγειο, από ένα μικρό παραθυράκι που υπάρχει…
Πριν αρκετά χρόνια, γύρω στο 1940, τότε που οι άνδρες έλειπαν στον πόλεμο, ιδίως στα χωριά, στα σπίτια υπήρχαν μονό γυναίκες… Στο συγκεκριμένο σπίτι, ζούσε η γιαγιά μαζί με την 9χρονη εγγονή της, καθώς η μητέρα του μικρού κοριτσιού απεβίωσε κατά τη διάρκεια της γέννας… Μια βροχερή μέρα που έμοιαζε με όλες τις άλλες, η γιαγιά έχοντας ετοιμάσει το βραδινό φαγητό, φώναζε στην εγγονή της να κατέβει για να φάει… Δεν έπαιρνε απάντηση, κι έτσι ανέβηκε να την ψάξει για να δει που είναι. Πήγε στο δωμάτιο της, και βρήκε στην μέση του κρεβατιού, ξαπλωμένη την αγαπημένη κούκλα της μικρής αποκεφαλισμένη! Τότε η γιαγιά πανικοβλήθηκε, και άρχισε να ψάχνει επίμονα να την βρει σε ολόκληρο το σπίτι! Δεν την βρήκε πουθενά στο σπίτι και έτσι πήγε να ψάξει και στο υπόγειο…Το θέαμα που αντίκρισε καθώς άνοιξε την πόρτα του υπόγειου ήταν κάτι παραπάνω από ανατριχιαστικό…Το υπόγειο ήταν πλημμυρισμένο, και στον απέναντι τοίχο ήταν σχεδιασμένη με αίμα μια πεντάλφα…και στο κέντρο της, υπήρχε σταυρωμένο το σώμα της αγαπημένης της 9χρονης εγγονούλας…χωρίς το κεφάλι!






Ηταν βράδυ. Κοντά στο σπίτι μου υπάρχει ένα τεράστιο πάρκο και τις καλοκαιρινές βραδιές πολλά παιδιά μαζεύονται εκεί και καθονται.Ετσι λοιπόν ενα βραδυ σαν ολα τ αλλα,μη με ρωτησετε ώρα ηταν σιγουρα μετα τις 9 είχε νυχτώσει μα την ακριβή ώρα δε μπορώ να την γνωρίζω γιατι πολύ απλά δεν ήμουν εκεί μια παρέα σαν όλες τις αλλες είχε καθησει κάπως πιο απόμερα απο τις υπόλοιπες.Ηταν η παρέα της κολλητής μου. Διπλα απο το παγκάκι τους υπηρχε μονο μια λαμπα αλλα απο εκεινο το σημείο και προς τά πάνω το μονο που έβλεπες ήταν δεντρα και σκοτάδι.Εκει λοιπον συνέβη κάτι το ανεξήγητο.Τα παιδιά της παρέας εκείνης ορκίζονται οτι μια λευκή φιγούρα ξεπρόβαλε αργά καπου αναμεσα στα δέντρα.Αρχισαν να φοβουνται και έτσι έφυγαν αμεσσως μα η ιγουρα εμεινε εκει αποκοσμη και αχνή οπως μου περιέγραψαν.Φυσικα δε φανταζομαι να με εχετε για ανθρωπο που δεν ειναι περιεργος.Εμαθα οσα μπορουσα για το παρκο.Και το σημαντικο ειναι οτι ηταν καποτε φυλάκειο...Πηγα σ εκεινο το σημειο παροτι ηταν σκοτεινα μα τιποτα.Οποτε μαλλον ολα αυτα ηταν ενα γλυκο παραμυθακι η το φαντασμα δε με συμπάθησε. Παντως ηταν διασκεδαστικο δε μπορω να πώ...






na merikes

plaka kano maresoun oi istories exo anatrixiasei

mm ne :χδωω:

lol tha se tromazo eksalou autos einai o skopos tou forum

heh
swsta

Up Up Up!!!!!!!
aaaade kale ^^

kapoies tis exo diavasei...kales.!

Τον Αύγουστο του 1971 η Maria Gomez Pereira ανακάλυψε ότι στο πάτωμα της κουζίνας της εμφανιζόταν,σχηματιζόταν σιγά-σιγά μια παράξενη προσωπογραφία όταν τελικά σχηματίστηκε, έγινε η εικόνα ενός άντρα με ταλαιπωρημένη έκφραση... Η Μαρία,αφού το έσβησε αυτό μετά ξαναεμφανίστηκε.Τελικά, φώναξε εργάτες να ξηλώσουν το συγκεκριμένο τμήμα του πέτρινου δαπέδου...όμως... το ίδιο πρόσωπο εμφανόστηκε και στο καινούριο τμήμα τους επόμενους μήνες και μάλιστα εμφανίστηκαν και άλλα τέσσερα πρόσωπα με την ίδια έκφραση... Μυστηριώδεις ήχοι άρχισαν να ακούγονται στο σπίτι καθώς και η φωνή ενός μικρού παιδιού.Αργότερα, σε κάτι επισκευές, ανακαλύφτηκε ότι το σπίτι είχε χτιστεί πάνω στα ερείπια ανός νεκροταφείου όπου ήρθαν στο φως πέντε ανθρώπινοι σκελετοί, οι οποίοι είχαν δολοφονηθεί τον 17ο αιώνα,ανάμεσά τους κι ενα παidi



autin tn istoria kapou tn eixa akosei alla nnd 8imame apo pou

Lοιπόν όλα ξεκίνησαν όταν ήμασταν μέσα σε ένα εγκαταλελειμμένο σπιτάκι σε χωριο τις θεσσαλονίκης, και περνούσαμε την ώρα μας. Είχα ακούσει για αυτό το σπιτάκι ότι έμενε μια γριά μάγκισσα (στο χωριο αυτό υπήρχαν κάποτε πολλές μάγισσες...) η οποια κρέμασε την κόρη της, και στο σαλόνι του σπιτιού κρεμόταν το φωτιστικό "μισοσπαζμενο" και στο πάτωμα είχε μια μυστήρια μαύρη βούλα!.. Λοιπόν ξαφνικά εκεί που καθόμασταν στο σπιτάκι, στον καναπέ του σαλονιού ο φίλος μου ένιωσε κάτι να τον πνιγει, άρχισε να ουρλιάζει γύρισα και τον είδα χλωμό με κόκκινες τις κόρες των ματιών του!!! Σηκώθηκε έτρεξε προς το παράθυρο και έκανε εμετό. το ίδιο επαληθεύτηκε και με άλλους 2 παρόντες εκείνη την μέρα. μετά από 10 λεπτά ο πρώτος φίλος που το έπαθε άρχισε να κολλάει το βλέμμα του στο πάνω στο φωτιστικό του σπιτιού και ένιωθε κάτι να τον τραβάει προς τα εκεί. άρχισε να χαστουκίζει τον εαυτό του, να τσιρίζει και να κλαίει. Τότε θυμήθηκα την ιστορία που μου είχαν πει για την μάγκισσα, και πήγα να τους την διηγηθώ, δεν πρόλαβα να πω 3 λέξεις και άρχισα να νιώθω και εγώ το πνίξιμο! οι υπολοιπου κλασικά λέγανε ότι το κάνουμε επίτηδες και τα γνωστά. μετά από αυτό όμως τρέξαμε όλοι προς την εκκλησια και καθίσαμε εκεί μέχρι τις 2 το βραδυ... στην διαδρομή άκουγα μια φωνή μέσα στο κεφάλι μου ενός κοριτσιού αλλα δεν καταλάβαινα λέξη από αυτά που έλεγε. Πιστέψτε το... διότι είναι αληθινό







Lοιπόν στην οικογένεια του συντ/ταρχη υπήρχε απόλυτη ειλικρίνια,δεν του άρεσαν τα ψέματα και οι πισώπλατες μαχαιριές.
Η ιστορία μας λαμβάνει χώρα κάπου στην Γερμανία.Λοιπόν ένας συντ/τάρχης που είχε δύο κόρες,μία όμορφη γυναίκα ..και ένα κολλημένο 10 χρόνια πίσω μυαλό!
Όλα πηγαίναν καλά μέχρι που η μία κόρη του ερωτεύτηκε έναν υπάλληλο του πατέρα της.
Ο πατέρας της κάθετος σε εκείνη τη σχέση ξεκίνησει μία μέρα ένα καβγά που είχε σαν αιτία την αυτοκτονία της κόρης του!!! ΄Επεσε από της σκάλες και αφού το φόρεμα μας πήρε φωτιά από εκείνη μια λάμπα πετρελαίου έσπασε το λαιμό της.
Μετά από λίγα χρόνια η αδερφή της ερωτεύτηκε και αυτη έναν απλό στρατιώτη.Το είπε στον πατέρα της αλλά αυτός αντί να κατανοήσει το λάθος που έκανε την πρώτη φορά έκανε χειρότερο καβγά.Η κοπέλα ακολούθησε το παράδειγμα της αδερφής της.
Λίγα χρόνια αργότερα η σκάλα άρχισε να παίρνει φωτιά και να σβήνει μόνη της,ακούγονται τα ΄γελια των δύο κοριτσιών και κάποιοι που είχαν το θάρρος και μπήκαν είπαν οτι είδαν 2 φλεγόμενες φιγούρες να περπατάνε πάνω στην σκάλα.





Sε ένα χωριό της Κρήτης κάπου στην περιοχή του Ηρακλείου,υπάρχει ένα μικρό χωριό στο οποίο δεν θα αναφερθώ ιδιαίτερα.
Λοιπόν σαν τα κλασσικά βράδια του καλοκαιριού όλα τα παιδιά μαζευόντουσάν στην εκκλησία του χωριού και συζητούσαν ώρες ατελείωτες!
Λοιπόν, ένα κανονικό βράδυ,έκανε αρκετό κρύο χωρίς ίχνος ζεστασιάς στον καλοκαιρινό αέρα.
Ένα από τα παιδιά λεγόταν Νίκος.Εκεί που καθόταν και περίμενε να του έρθει κανά καλό ανέκδοτο να πεί άκουσε κάποιον να το φωνάζει,περίμενε δεν τον ξαναφώναξε κανείς και έτσι δεν έδωσε σημασία.


Αυτό έγινε άλλες δύο φορές.Την τρίτη παραξενεμένος πήγε στο καφενείο να ρωτήσει αν τον φώναζε κανείς από εκεί!Κανείς.
Αρκετά εκνευρισμένος ξεκίνησε για το σπίτι του!Και τότε είδε το παράξενο της ιστορίας!Πάνω απ'ο 20 σκιές τον ακολοθούσαν,στην αρχή νόμιζε οτί κάποιος του έκανε πλάκα.
Τότε ένιωσε ένα ψύχος να διαπερνά την ραχοκοκκαλιά του,δεκάδες κραυγές το στόμα του,καιένιωσε τελείως αδύνατος.
Το επόμενο πρωί ξύπνησε στο έδαφος,χωρίς καμία γνώση .Το μόνο που θυμόταν ήταν μία έντονη λάμψη και σκίες να χάνονται.......

Κάποιοι έλεγαν ότι πριν από πάρα πολλά χρόνια, μια κοπέλα και ένας άντρας αποφάσησαν να παντρεφτούν. Παντρέφτηκα και την ημέρα που θα πήγαιναν ταξίδι του μέλητος με το τρένο (μιλάμε πριν πολύ καιρο, money για ταξίδια στο εξωτερικό δεν υπήρχαν...) κάποις από τους 2 στραμπούλιξε το πόδι του με αποτέλεσμα και οι 2 να πέσουν στις γραμμές του τρένου την ώρα που περνούσε το τρένο... δεν πρόλαβαν να σηκωθούν και τώρα λένε ότι ο σταθμός εκείνος έχει στοιχειώσει και γι' αυτό δεν πηγαίνει κανένας από εκεί...




Μια ακόμα ιστοριούλα τρόμου δεν θα σας πείραζε ε?! Λοιπόν...
Πριν πολλά χρόνια ένας άντρας με την γυναίκα του αποφασήζουν να κάνουν παιδί, προσπαθούν αλλά δεν γίνεται τίποτα. Εκείνοι όμως δεν το έβαλαν κάτω και προσπάθησαν ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρουν. Η γυναίκα μετά από πολλά χρόνια μένει έγκοιος και μετά από τους 9 μήνες πηγαίνε στο νοσοκομείο της περιοχής που έμεναν ηια να γεννήσει. Μετά από κάτι ημερούλες, αφού γέννησει, οι γιατροί τους άφησαν να πάρουν το παιδί τους και να φύγουν. Αφού έφυγαν και πήγαν στο απίτι τους έβαλαν το παιδί σε μια κούνια που είχαν και έκλεισαν τα φώτα του δωματίου για να κοιμηθεί το μωρό. Σε κάποια στιγμή οι γονείς ακούνε κάτι από το δωμάτιου του παιδιού και πάνε να δούνε τι είναι. Βλέπουν το παιδί τους να περπατάει και να πηγαίνει προς την πόρτα. Η μητέρα όπως ήταν φυσικό και ο πατέρας έκαναν τον σταυρό τους. Επειδή ήθελαν να δουν που θα πήγαινε το παιδί τους πήγαν και εκείνοι... μάλλον παρακολούθησαν που θα πήγαινε κάτι ημερών μωρό... Και το βλέπουν να πηγαίνει σε ένα κοιμηστήρι (νεκροταφείο) και να γυρνάει πίσω, είδε τους γονείς του και έτρεξε προς αυτούς. Επειδή δεν είχαν καταλάβει οι γονείς τι ήθελε το μωρό τους, έτρεξαν να δουν τι επιτέλους συμβαίνει. Πριν ακουμπήξουν το παιδί κάτι παθένουν και με το κοίταγμα του παιδιού τους πεθαίνουν...
Η γιαγιά μου μου την είχε πει. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια.





Mia fora itan mia oikogeneia kai oi goneis pigan diakopes afinontas ta pedia tous stin giagia na ta prosexei.Girizontas vrikan ti giagia maxairomeni kai ta pedia eleipan apo to spiti gia sxoleio.Apo tote sto spiti akougontai triksimata kai paraksenoi thorivoi.



Ένας νεαρός διάβαζε σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό για να περάσει στις πανελλήνιες. Ένα βράδυ, σκεφτόταν ότι θα έδινε οτιδήποτε προκειμένου να περάσει στην σχολή που ήθελε, και τότε εμφανίστηκε μπροστά του μία μορφή και του είπε ότι θα τον βοηθούσε να περάσει τις εξετασεις, αρκεί να του έδινε ως ανταλλαγμα αυτό που υπήρχε πίσω από την ντουλάπα. Ο νεαρός θεωρώντας ότι τίποτα πολύτιμο δεν θα μπορούσε να υπάρχει πίσω από την ντουλάπα, δέχτηκε. Πράγματι, στις πανελλήνιες θριάμβευσε και πέρασε πρώτος στην σχολή που ήθελε. Λίγο καιρό αργότερα όμως πέθανε η μητέρα του. Και τότε κατάλαβε..... Πίσω από την ντουλάπα ήταν το δωμάτιο που κοιμόταν η μητέρα του......

Πριν πολλά χρόνια σε ένα χωριό ήταν μια κοπέλα που είχε ερωτευτεί τρελά έναν
ο οποίος όμως επειδή δεν είχε μεγάλες γνώσεις ούτε δουλειά που θα έβγαζε πολλά χρήματα, ο πατέρας
της δεν τους άφηνε να παντρευτούν. Ώσπου κάποια μέρα μετά από μεγάλο τσακωμό μεταξύ κόρης και
πατέρα, την κλείδωσε στην αποθήκη. Εκεί την κρατούσε για ενάμιση μήνα. Όταν την έβγαλε από εκεί
αυτή αμέσως πήγε να βρει τον αγαπημένο της. Στο χωριό της είπαν όμως ότι αυτός είχε παντρευτεί
μια άλλη και είχαν φύγει. Αυτό δεν ήταν αλήθεια αλλά ο πατέρας της είχε πει σε πολλούς στο χωριό
να της πουν έτσι. Αυτή όταν το άκουσε αυτό τρελάθηκε και έφυγε από το χωριό παίρνοντας μαζί της το
νυφικό που θα φορούσε στο γάμο της. Περπάτησε 15 χιλιόμετρα πιο πέρα που βρισκόταν μία γέφυρα και
φορώντας το νυφικό της κρεμάστηκε από ένα δέντρο κάτω από τη γέφυρα. Από τότε λέγεται πως είναι
στοιχειωμένη γέφυρα και πως ορισμένες μέρες του χρόνου εμφανίζεται τα βράδια πάνω στη γέφυρα
ψάχνοντας τον άντρα που αγαπούσε. Φοράει το ίδιο νυφικό και σταματάει τα αυτοκίνητα ρωτώντας αν
τον είδαν. Αν της πουν όχι τουςτυφλώνει κάνοντας τους να πέσουν από τη γέφυρα.


Ήταν μια παρέα απο 3 αγόρια. Μια μέρα ήρθε για διακοπές ένας ξάδερφος ενός απο τους 3. Αυτός ήταν
μπλεγμένος με μαγείες κτλ. Οι άλλοι όταν το έμαθαν αυτό ήταν πολύ περίεργοι να μάθουν περισσότερα
πάνω στο θέμα έτσι για πλάκα. Πάνε μια μέρα όλοι μαζί σε μια ερημική παραλία. Ο ξάδερφος είχε
φέρει μαζί του διάφορα περίεργα βιβλια κεριά κτλ. Σχεδίασε στην άμμο ένα σύμβολο και κάλεσε του
υπόλοιπους να μπούν μέσα. Αυτοί πέρνοντάς το τελείως στην πλάκα πήγαν. Τους προειδοποίησε να
μην βγούν απο αυτό ότι και να γίνει. Αφού έκατσαν άνοιξε τα βιβλία του και άρχισε να διαβάζει
διάφορα σε μια γλώσσα που δεν ήξερε κανείς. Ξαφνικά όλοι ένιωσαν μια περίεργη δύναμη γύρω τους
και άρχισαν να φοβούνται (εκτός τον ξάδερφο του παιδιού βέβαια). Η άμμος άρχισε να τρέμει
και ακούγονταν περίεργοι ψίθυροι. Το ένα παιδί φοβήθηκε τόσο πολύ που σηκώθηκε και πήγε να φύγει.
Πριν προλάβουν να τον σταματήσουν βγήκε έξω απο το χώρο που ήταν και αμέσως κάηκε.
Οι άλλοι 2 τρελάθηκαν απο τότε.Ο ξάδεφος του παιδιού ήταν ο μόνος
που δεν έπαθε τίποτα. Ακόμα σε επόμενες τελετές που έγιναν εκεί ακούγονταν οι
φωνές του παιδιού που είχε καεί εκείνο το
βράδι. Μπρρρρρ




Μια κοπελα που πηγαινε δευτερα Γυμνασιου ειδε μια νυχτα ενα πολυ περιεργο ονειρο. Ειδε τον εαυτο της να βγαινει στην πορτα του σπιτιου της και να κοιταζει γυρω με αγωνια. Ενιωθε εναν φοβο που ολο και μεγαλωνε και σε λιγο ειδε κατι συμμαθητες της να φερνουν καποιον και να τον αφηνουν στα ποδια της. Ηταν χτυπημενος και το προσωπο του ηταν γεματο αιματα. Η κοπελα ενιωθε οτι ηταν ενας συμμαθητης της. Επι 3 νυχτες εβλεπε το ιδιο ονειρο. Επι 3 νυχτες ενιωθε την ιδια αγωνια. Επι 3 νυχτες προσπαθουσε να του καθαρισει τα αιματα απο το προσωπο για να δει ποιος ειναι. Την 4η νυχτα δεν ειδε το ονειρο. Πηγε στο σχολειο χωρις αγωνια και βρηκε ολους τους συμμαθητες της αναστατωμενους. Ενας συμμαθητης της ειχε παρασυρθει απο ενα αυτοκινητο το προηγουμενο βραδυ λιγο πιο κατω απο το σπιτι της.

Ενα πρωινο, οπως ολα τα αλλα ειχανε μαζυευτει ολα τα παιδια του 16δημ σχολειου Ροδου στο σχολειο. Απο την αρχη φανικε η διαφορα στην μερα ομως. Ητανε οκτωμβρης, και εποχη εκδρομης. Τα παιδια λοιπον της εκτης ταξης κανανε γυρους στο προαυλιο και φωναζανε συνθιματακια που ειχανε βγαλει για να μας πανε εκδρομι (btw ητανε η πρωτη μου χρονια στο σχολειο και επισης η πρωτη μου εκδρομη) Τελικα πηγαμε εκδρομη. Πηγενοντας προς το Ροδινι (εχει εκει ενα παρκο, ενα γηπεδο ποδοσφαιρου ενα δασακι και ετσι και παντα εκει μας πηγεναν) ολα τα παιδια ητανε χαρουμενα και τραγουδουσανε.Φτασαμε λοιπον εκει και ολοι αρχισαμε να παιζουμε ανεμελα. Καπια στιγμη μερικα παιδια (της τριτης αν θυμαμε καλα) που παιζανε ποδοσφαιρο χασανε την μπαλα τους. Καπια απο τα παιδια μπηκανε μεσα στο δασακι για την ψαξουνε.Καπια στιγμη ενα απο τα παιδια ειδε ενα ματωμενο σκεσμενο κομματι απο ενα τζιν.Οπως ητανε φυσικο αρχισε να ουρλιαζει και πηγε και βρηκε τους φιλους του. Φωναξανε τους δασκαλους και συνιδιτοποιησαν οτι το ενα παιδι ελειπε. Αρχισαν να το ψαχνουν. Καπια στιγμη βρηκανε παρατιμενο το τσεκουρι και το αλυσοπριονο του ψυχαστενη ξυλοκοπου που εμενε εκει κοντα και καθε πρωι πηγενε μεσα στο δασος να κοψει ξυλα για την σομπα του. Οπως ειναι αναμενομενο, λογο του οτι ο ξυλοκοπος (συνταξιουχος και με επιδομα λογο της αστενιας του) επασχε απο ψυχικες διαταραξες (γνωστη μουρι στα μερη) ολοι φωβιθικαν πολυ. Ιδοποιηθικα οι γωνεις του παιδιουκαι ολο το σχολειο εψαχνε φοβισμενο. Καπια στιγμη περνοντας απο το σπιτακι που εχει μεσα στο δασος (παρατιμενο εδω και πολλαχρονια) καπια παιδια πιστεψαν οτι αυτη η βρωμα που εβγαινε απο μεσα ητανε η βρωμα του πτωματος.Ομως η πορτα ητανε κλειδωμενη με λουκετο.Οι δασκαλοι φωναξαν τη αστυνομια και εκτος απο της ερευνες που κανανε στο δασος ανοιξανε και το σπιτι. Μεσα στο σπιτι βρεθικε ενα παιδικο παντελονι και στο δαπεδο υπειρχαν, παλια και ξεραμενα, αιματα.Η αστυνομια δεν μπορεσε να μην κανει μια επισκεψει στο σπιτι του ξυλουργου. Ο ξυλουργος ητανε εκει, αφησε τους αστυνομικους να ψαξουνε το σπιτι του και ηθελε και να βοηθησει για την ευτρεση του παιδιου και την επιληση του μυστιριου. Το παιδι δεν βρεθεικε και η ωρα περασε. Τα παιδια επρεπε να γυρισουν στο σχολειο για να πανε σπιτια τους.Η αστυνομια πλεων ανελαβε μονοι της με την βοηθεια μερικων δασκαλων. Πολλα ατομα ομως, γωνεις των παιδιων πηγανε για να βοηθεισουν της ερευνες.Το απογευμα καπιος ειδε ενα ατομο να κυνιτε μεσα στα δεντρα. Δεν τον προλαβανε ομως. Καπια στιγμη εντοπιστικαν κυλιδες αιματος, τις ακολουθισαν οσπου βρεθικαν μπροστα στο λιποθυμο παιδι. Ειχε λιποθιμισει απο εξαντλιση, τα αιματα ερχοντουσαν απο μικρες πλιγες και οπως αποδιχτικε τα αιματα στο αλλο σπιτι ητανε απο μια αλλη ηποθεση, η οπια ειχε λιθει μερικες μερες πριν. Το παιδι περασε 2 μερες στο νοσοκομιο και επανιλθε στο σχολειο. Ο λογος για ολον αυτον τον ντορο, ητανε οτι το παιδι...ειχε χαθει





Ηταν ενας γεροντακος πανω σε ενα γαιδουρι και προχορουσε αργα το βραδυ στο δρομο.Ξαφνικα βλεπει μια μαυροφορεμεννη γυναικα που του κανει νοημα να σταματησει.Χωρις να ανταλλαξουν καμια κουβεντα η γυναικα ανεβαινει πανω στο γαιδαρο καθιστα(με τα δυο ποδια απ την ιδια πλευρα του ζωου).Ο γερος αρχιζει να τη ρωταει διαφορα πραγματα αλλα αυτη δε μιλουσε καθολου...Περνουν μεσα απο ενα χωριο και απο τα λιγοστα φωτα που υπηρχαν τοτε στο δρομο ο γερακος μπορουσε να διακρυνει τη σκια του γαιδουριου με τη γυναικα πανω.Σε καπιοα στιγμη παγωνει απ αυτο που ειδε: τα ποδια της γυναικας αρχισαν να μακραινουν οσπου ακουμπησαν το εδαφος και σερνονταν κατω!Ο ηχος ακουγοταν καθαρα και ο γερακος καταλαβαινει οτι αυτο που ειδε στη σκια δεν ηταν κατι της φαντασιας του.Φυσικα σε ολο το δρομο δεν τολμησε να γυρισει να κοιταξει και να μιλησει στη γυναικα ενω απ αυτην ακουγοντυσαν κι αλλοι ''περιεργοι ηχοι''.Αυτο συνεχιζοταν για πολυ ωρα οσπου αρχιζει να ξημερωνει και ακουγεται το λαλημα ενος πετινου.Η γυναικα τοτε βγαζει μια δηνατη φρικτη καραυγη και ο γερος δεν μπορει να κρατηθει και γυριζει για να δει τι γινοταν.Εντρομος βλεπει οτι η γυναικα που υπηρχε εκει μεχρι πριν μερικα δευτερολεπτα ειχε εξαφανιστει

Λοιπον εγω εχω μια απο την πολη οπου κατοικω στην Ελλαδα...Το Αργος.
Στην παλια γειτονια που εμενα, μερικα σπιτια πιο κατω σε εναν δρομο στις αρχες του προποδα του βουνου ηταν ενα σπιτακι με μια οικογενεια μεσα.
Το σπιτακι ηταν μικρο και φτωχικο...
Εκει που εμενε αυτη η οικογενεια λοιπον,μερικα μετρα πιο κατω απο το σπιτι τους ξεκινουσε και υψωνοταν το βουνο.
Ενα πρωινο και οπως καθε μερα, ετσι και τοτε η μητερα ξεκινησε για την δουλεια, αφηνοντας στο σπιτι τα δυο μικρα αδερφακια, (Ενα κοριτσακι και ενα αγορακι λιγο πιο μεγαλο σε ηλικια.Πανω κατω 10 χρονων ηταν και τα δυο...δεν θυμαμαι.)και μια γιαγια μεγαλη σε ηλικια ομως.
Εκεινο το πρωινο λοιπον τα παιδακια αντι να βγουν να παιξουν εξω (ουσιαστικα στους προποδες του βουνου), προτιμησαν να μεινουν μεσα και να παιξουν στο δωματιο τους.
Η γιαγια τους ηταν στην κουζινιτσα και τους εφτιαγνε γαλα.
Τοτε, εκεινο το πρωινο ενας μεγαλος βραχος ξεκωλησε απο το βουνο, κυλισε μπηκε μεσα στο υπνοδωματιο και πλακωσε τα δυο αδερφακια.
Οπως ειναι φυσικο τα ελιωσε και βρηκανα τον θανατο.
Ακομα και τωρα ο βραχος εχει μεινει εκει.
Κατι προσπαθειες που εγιναν να τον μετακινησουν απεβησαν ματαιες μιας και παντα τα μηχανηματα ή χαλαγαν ή κατι παθαιναν (βουλιαζε το υπεδαφος εκει που στεκονταν).
Και οι κατοικοι της περιοχης λενε πως αν πας το βραδυ ή το πρω κατα τις 8 που εγινε το μοιραιο και δεν εχει θορυβο, μπορεις ακομα και τωρα να ακουσεις τις παιδικες τους συνομιλιες και τα γελια απο τα δυο αδελφακια...

(autn m tn ex epi o 3adelfos m johnny m papaw ce)





Σε ενα μικρο χωριο της νοτιας Βαυαριας ζουσε μια οικογενεια που ειχε 3 αγορακια. Ο μικροτερος γιος ηταν μολις 3 χρονων και αρκετα μικροκαμωμενος. Η οικογενεια ηταν φτωχη και με το ζορι τα εβγαζαν περα. Τα μεγαλυτερα παιδια πηγαιναν στο σχολειο καθε πρωι ενω το μικροτερο αγορακι επαιζε οταν ο καιρος ηταν καλος με τα αλλα παιδακια στις αυλες των σπιτιων τους. Ενα πρωι το παιδακι δεν βγηκε να παιξει. Αυτο συνεχιστηκε για καμια εβδομαδα και οι γονεις των αλλων παιδιων ρωτησαν τη μητερα του που ηταν.Αυτη απαντησε οτι το παιδακι ειχε αρρωστησει κι οταν γινοταν καλα θα ξαναεβγαινε να παιξει. Ο καιρος περνουσε. Το παιδακι χαθηκε απο προσωπου γης. Κανεις δεν το ξαναειδε κι οι γονεις του ελεγαν οτι ηταν ακομα αρρωστο. Μετα απο 3 χρονια η αστυνομια μπουκαρε στο σπιτι της οικογενειας. Εψαξαν παντου και τελικα βρηκαν το πτωμα του παιδιου μεσα σε ενα ψυγειο. Το παιδακι ειχε πεθανει πριν απο 3 χρονια και οι γονεις το ειχαν κρυψει για να μην χασουν το επιδομα της πολιτειας. Τα συμπερασματα δικα σας...

σε ενα μερος της ροδου στην καληθεα λενε οτι αν περασεις απο εκεινο το μερος 12 το βραδυ σταματαει η μιχανη του αμαξιου κ ακους την ροδα του ποδηλατη που πεφτει απο τον γκρεμο μαζι με την τσιριδα του... ο οποιος ειχε πεθανει σε αυτο το σειμιο χρονια πριν
λοιπον μια μερα περνουσαμε απο εκει χωρις να προσεξουμε την ωρα κ ξαφνικα ο φιλος μου πνιγετε με το σαλιο του... σταματαει λιγο στην ακρη να συνελθει κ καπακι κοιταω το ρολοι κ τι να δω 00.00 ακρυβος ο φιλοσ μου δεν ειναι απο ροδο κ δεν ηξερε την ιστορια... εγω ομωσ που την ειδα εγινα ασπρη σαν το γαλα...
τελικα ουτε ακουσαμε τιποτα κ εμαθα οτι ο φιλοσ μου εχει 15 λεπτα μπροστα το ρολοι του αμαξιου...
λογικα ηταν συμτοση αλλα εγω μονο που δεν κατου@#@#@ πανω μου

logia ts sis m einai auta i axristi kati swsto 1 fantasma n dei i kati tetoio st zwi ts nnd mporei..




Λοιπον ωρα για μια ακομη ιστορια. Οταν ημουν γυρω στα 17-18 ενα βραδυ ημουνα μονη στο σπιτι, ηταν γυρω στις 3 που ενας θορυβος με εκανε να βγω εξω. ευτυχως εξω απο το σπιτι μου εχουμε μια λαμπα και ηταν αρκετα φωτεινα. ξαφνικα ακουσα μια φωνη που φωναζε:"κοπελιτσα, κοπελιτσα" γυρησα απο το μερος που ακουγοταν η φωνη και ειδα μια μαυροφορεμενη γρια. Εκανα την εξυπναδα και της μιλησα "Τι θελετε;" τη ρωτησα, αν και μου εκανε εντυπωση που βρισκοταν τετεια ωρα εκει -το σπιτι μου ειναι αδειεξοδο, δλδ δεν περνας απο ακει χωρις σκοπο να επησκεφτεις καποιο απο τα σπιτια. "Εχεις λιγο σκοινι, ή κατι τετειο;" με ρωτησε¨; την κοιταξα απορημενη ."Θελω να δεσω κατι." μου ειπε. "Δυστιχως δεν εχω κατι τετειο" της απαντησκαι γυρισα να φυγω. Αλλα περιργη και εγω σαν τη γυναικα του Λωτ, γυρισα να ριξω μια τελευταια ματια στη γρια. Αλλα η γρια ειχε εξαφανηστει!! Και εκανα οτι θα εκανε καθε λογικος ανθρωπος στη θεση μου. Ετρεξα στο σπιτι μου κλειδοθηκα και με αναμενα ολα τα φωτα περημενα να ξυμερωσει....
Θα νομιζετε πως η ιστορια τελιωνει εδω αλλα...
Την αλλη μερα το πρωϊ ηρθε η ξαδελφη μου, που μενει απεναντι, για καφε. Την ειδα λιγο περιεργη και τη ρωτησα τι εχει.
"Ασε, θα σου πω τι επαθα εχθες, αλλα μην με κοροϊδεψεις. Αργα το βραδυ βγηκα στην αυλη για να κανω ενα τσιγαρο και ξαφνικα ειδα μια γρια η οποια δεν ειχε χερια!"
Η πρωτη μου σκεψη ηταν "Να τι ηθελε να δεσει". Μετα ειπα στην ξαδελφη μου το τι ειχα παθει εγω και το βραδυ ενοειτε πως καθησαμε μαζι και για υπνο ουτε λογος


i read it



βράδυ ένας πιτσιρικάς με το μηχανάκι του γυρνάει προς το σπίτι του ,στο δρόμο όπως ερχότανε βλέπει έναν ηλικιωμένο σκέφτεται να σταματήσει και να τον μεταφέρει , όπως σταματάει ρωτάει τον ηλικιωμένο που θέλει να τον πάει ο ηλικιωμένος φανερά εκνευρισμένος του λέει - Αν δεν ήταν αυτοί οι δυο πίσω σου θα σου έλεγα εγώ .............. το παλικάρι λέει τρελός θα είναι κάτσε να πάω να φύγω . το πρωί που ξυπνάει λέει την χθεσινοβραδινή ιστορία στην μητέρα του . η μητέρα του χωρίς να πει λέξη του κάνει νόημα να την ακολουθήσει και τότε του δείχνει ποιοι ήταν αυτοί η δυο ήταν ο Χριστός με την Παναγία δυο μικρές εικονίτσες που είχε βάλει η μάνα του παιδιού κάτω από την σέλα ..........

3 παρουσιες που λενε πως βλεπουν στο νεκροταφειο.
1) Μια κοπελα ντυμενη στα ασπρα, μια συγκεκριμενη ημερα καθε χρονο, αργατο βραδυ, σταματαει ενα ταξι και ζηταει να την παει σε μια συγκεκριμενη εκκλησια. Καθετε στο πισω καθησμα λογικα. Μολις φτανουν εξω απο την εκκλησια και γυρναει ο ταξιτζης για να πληρωθει η κοπελα εχει εξαφανηστει...
Απο οτι λενε η κοπελα που την λενε Μαρια, ηταν να παντρευτει στην εκκλησια την ημερομηνια που εμφανιζετε, αλλα σκοτωθηκε και δεν προλαβε να παντρευτει.

2) Μια μαυροφορεμενη γρια εμφανιζετε στο σταυροδρομη του νεκροταφειου αργα την νυχτα κρατοντας φρατζολες ψωμιου στα χερια της. Δεν ξερω τι συμαινει το ψωμι αλλα λενε δεν ειναι καλο

και3) Ενα κοριτσακι εμφανιζετε στην μαντρα του νεκροταφειου. Ακριβως απεναντι απο εμενα. Δεν το εχω δει εγω αλλα μου το εχουν πει πολλοι. Με ρωτανε καμοια φορα οταν ερχοντε αργα "τι κανει το κοριτσακι μονο του απεναντι, τετεια ωρα;" Εγω δεν τους λεω τπτ. Αν το δω ποτε μου θα παω να το ρωτησω τι συμβαινει. Ισως να μπορεσω να το βοηθησω, ποιος ξερει...




Να σας διηγηθώ και γω μια ιστορία, όπως μου την περιεγραψε η μαμά μου που την έζησε κιόλας.
Πρέπει να ήταν γύρω στο 1992. Η μαμά μου, η οποία βρίσκεται σε κακή ψυχολογική κατάσταση και με πολλά προβλήματα σε όλους σχεδόν τους τομείς, έχει νοικιάσει ένα μαγαζί στην περιοχή που μένουμε και το ετοιμάζει με προσωπική εργασία, για να της κοστίσει λιγότερο.
Είναι αργά το απόγευμα, χειμώνας, έξω έχει σχεδόν σκοτεινιάσει και η μαμά μου έχει τοποθετήσει στη μέση του χώρου ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι, επάνω του μία καρέκλα στην οποία έχει ανέβει και βάφει το ταβάνι.
Κάθε λίγα λεπτά, αναγκάζεται να κατεβαίνει από την καρέκλα και να βουτήξει το ρολλό στο κουβαδάκι με την μπογιά, να ξανα ανέβει στην καρέκλα και να συνεχίσει το βάψιμο.
Κάποια στιγμή λοιπόν συνειδητοποιεί ότι παρόλο που έχει ακρετή ώρα να κατέβει από την καρέκλα για να βάλει μπογιά στο ρολλό, το ρολλό έχει αρκετή μπογιά και έχει βάψει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του ταβανιού. Ασυναίσθητα, απλώνει το χέρι της με το ρολλό δίπλα της (χωρίς να κοιτάει) και νιώθει να βουτιέται το ρολλό μέσα στο κουβαδάκι με τη μπογιά. Τρομάζει, διότι εκείνη παραμένει πάνω στην καρέκλα, και καταλαβαίνει ότι "κάποιος" ή "κάτι" της βαστάει ψηλά το κουβαδάκι με τη μπογιά, ενώ μέσα στο μαγαζί είναι ολομόναχη. Παρόλα αυτά, δεν τολμάει να γυρίσει το κεφάλι της να κοιτάξει το ίσως αιωρούμενο κουβαδάκι. Φοβάται γιατί δεν ξέρει τι θα αντικρύσει. ΄
Εν τέλει, τελείωσε το σημείο που έβαφε, χωρίς να ξανακατέβει από την καρέκλα, και όταν κατέβηκε το κουβαδάκι βρισκόταν εκεί που το είχε ακουμπήσει εξαρχής, πάνω στο τραπέζι δηλαδή




Ήταν κάποτε ένα πανέμορφο αγόρι. Είχε βγει Σάββατο βράδυ για να διασκεδάσει με φίλους του στο κέντρο. Η θερμοκρασία ήταν στο 0 και άρχισε να χιονίζει. Στις 3 παρά ξεκίνησε να επιστρέφει στο σπίτι του μόνος από το Σύνταγμα στο Παγκράτι με τα πόδια αφού δεν έβρισκε ταξί λόγω της κακοκαιρίας. Οι φίλοι του επέμεναν να τον επιστρέψουν αυτόι αλλά αυτός ήθελε να φύγει νωρίτερα. Καθώς ανέβαινε τη Φιλολάου η οποία ήταν ολόλευκη αντίκρυσε ένα περίεργο φως στην άκρη του δρόμου. Πλησίασε σιγά-σιγά και ξαφνικά το φως έσβησε. Στη θέση του αντίκρυσε ένα κοριτσάκι τυλιγμένο με μια μαύρη κουβέρτα. Έκλαιγε αλλά δε φαινόταν το πρόσωπο της. Πλησίασε ακόμη περισσότερο και της μίλησε.
- Τι έπαθες? Είσαι καλά?
Ξαφνικά μια ανείπωτη κραυγή γεμάτη μίσος αλλά και πόνο ακούστηκε πίσω του. Γύρισε και είδε μια φιγούρα σκοτεινή με ένα κενο στο πρόσωπο η οποία βρίσκονταν 10 μέτρα μακριά. Δίπλα του ήταν μια γκρίζα γάτα με χρυσά μάτια τα οποία τον κοίταζαν κατάμματα. Ξάφνικά παγωμένος προσπάθησε να ψελλίσει κάτι. Αμέσως η φιγούρα εμφανίστηκε μπροστά του σε απόσταση αναπνοής. Η φιγούρα του ψιθύρισε με ένα απαίσιο τόνο γελώντας: "3 μέρες". Ακούστηκε τότε ένα ουρλιαχτό. Γυρνά για να δει τι έπαθε το κοριτσάκι. Με έκπληξη βλέπει μια κουβέρτα άδεια και τη γάτα μέσα στη κουβέρτα. Γυρνά ξανα απότομα αλλά η άγνωστη φιγούρα είχε εξαφανιστεί. Ταραγμένος συνέχισε τη πορεία του για το σπίτι. Μαζί του κουβάλουσε και τη γάτα. Αφού σκέφτηκε όλα τα γεγονότα αποφάσισε να κοιμηθεί και να αποφασίσει τι θα έκανε την επόμενη μέρα. Η γάτα κάθονταν στο...

τον νοέμβριο του 1967 οι εφημερίδες της βαυαρίας έγραψαν για κάτι καταπληκτικά περιστατικά που σηνέβησαν στο δικηγορικό γραφείο άνταμς στην πόλη ρόζενχα"ι"μ.υπερκείμενες λάμπες φθορισμού έσβησαν απότομα πολλές φορές και οι ηλεκτρολόγοι ανακάλυψαν οτι μερικές απ'αυτες ξεβιδώθηκαν στις εισδοχές τους.ακούστηκαν δυνατά χτυπήματα.τα τέσσερα τηλέφωνα του γραφείου χτυπούσαν ταυτοχρόνως.
οι λογαριασμοί τηλεφώνων ανέβηκαν απότομα αν και κανένας δεν χρησιμοποίουσε τα τηλέφωνα περισσότερο απο το κανονικό.υπήρξαν υποψίες οτι οι συνδέσεις των καλωδίων ηταν ελαττωματικές.υπάλληλοι της τηλεφωνικής εταιρίας εγκατέστησαν έναν μετρητή του βολτάζ στο γραφείο για να εξετάσουν τις παραλλαγές στην παροχή του ρεύματος.τα όργανα μέτρησης μερικές φορές κατέγραφαν ανεξήγητες εκκενώσεις ρεύματος,καθώς και άλλα φαινόμενα.



στις 20 νοεμβρίου 1967,στις 19:30 το βράδυ<<ένα φωτιστικό προσάρτημα στο γραφείο του αφεντικού έπεσε στο πάτωμα και έσπασε με δυνατό κρότο>>αλλα οι ηλεκτρικές ασφάλειες δεν κάηκαν.ο μετρητής που κατέγραφε το ηλεκτρικό ρεύμα κατέγραψε δύο ελεκτρικές εκκενώσεις 50 αμπέρ περίπου.όλα αυτά ηταν ανεξήγητα,και ιδιαιτερα το γεγονός οτι οι ασφάλειες δεν κάηκαν.οι λάμπες φθορισμού αντικαταστάθηκαν με κανόνικες ηλεκτρικές λάμπες<<λόγω του κινδύνου να πέσουν οι λάμπες φθωρισμού>>.αλλά οι κανονικές ηλεκτρικές λάμπες έσκαζαν με ανεξήγητο τρόπο.τα φώτα του ταβανιού ταλαντευόνταν,αλλα αυτη η ταλάντωση δεν μπορούσε να σχετισθει με τίποτε που σηνέβαινε στο επάνω πάτωμα.η δημοτική ηλεκτρική εταιρία δεν βρήκε τίποτα λανθασμένο με την παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος,όμως με παράκληση του δικηγόρου η παροχή ρεύματος απο τους κεντρικούς αγωγούς κόπηκε και το γραφείο λάμβανε ρεύμα απο μια ειδική γεννήτρια για να εξασφαλιστεί παροχή ρεύματος <<ανενόχλητα>>.ο δικηγόρος ανέφερε<<βλάβη εκ κακής προθέσεως>> στην αστυνομία και εκείνη ερέυνησε την περίπτωση χωρίς να ανακαλύψει κάποιον ένοχο.
αυτά τα περιστατικά έγιναν πολλύ γνωστά σ'όλη την γερμανία.έγινε ένα ειδικό τηλεοπτικό πρόγραμμα γι'αυτή την υπόθεση.ο καθηγήτης χανς μπέτερ του παραψυχολογικού ινστιτούτου του φράιμπούργκ,ήρθε στο ροζενχαιμ



στις 7 δεκεμβρίου 1967 για να αρχίσει τις έρευνες.ανακάλυψε πως όλα αυτά τα μυστηριώδη φαινόμενα συνέβαιναν μόνο κατά τις ώρες που ήταν ανοιχτό το γραφείο.φαίνεται πως είχαν σχέση με μια κοπέλα δεκαεννιά ετών,την άνν-μαρι ουρ,που δούλευε στο γραφείο<<οι λάμπες άρχιζαν να κουνιούνται πέρα δώθε πίσω της,έσκαζαν και τα κομμάτια έπεφταν προς αυτήν>>φυσικά ζήτησαν να βρούν πιθανές εξηγήσεις γι'αυτά τα περιστατικά.
δύο φυσικοί,ο ένας απο το ινστιτούτο μάξ πλάνκ του μονάχου,συνέδεσαν τον μετρητή ηλεκτρικού ρεύματος μ'εναν παλμογράφο και κατόπιν εξέτασαν συστηματικά όλες τις πιθανές υλικές αιτίες για τις εκτροπές του μετρητή ρεύματος.ανακάλυψαν οτι ο βραχίονας καταγραφής του μετρητή έδειχνε μεγάλη αντίδραση κατα τον χρόνο των ανωμαλιών,παρα το γεγονός οτι δεν μπορούσαν να εξακριβώσουν καμια μεταβολή στην ισχύ του ηλεκτρικού ρεύματος.ακάμα και οταν ο μετρητής συνδέθηκε με μια μπαταρια 1,5 βόλτ κατέγραφε με ισχύ.μήπως αυτο σημαίνει οτι κάτι έφταιγε στο όργανο μέτρησης?μελέτησαν τους εξής παράγοντες:αλλαγές στην τάση των καλωδίων,τάση HF,δυνατότητα φορτίου του σημπυκνωτή,ηλεκτροστατική φόρτιση,το εξωτερικό στατικό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο,τις υπέρυθρες άκτίνες η τους υπερήχους,τις ισχυρές δονήσεις,ελλατώματα στη συσκευή μέτρησης,την ατελή εργασία κάποιου που έφτιαξε το μηχάνημα.
όλες αυτές οι έρευνες έδωσαν αρνητικά αποτελέσματα και το συμπέρασμα που έβγαλαν ήταν οτι δεν μπορούσαν να δώσουν καμμιά πιθανή φυσική εξήγηση για το γεγονός οτι ο βραχίονας καταγραφής του οργάνου μέτρησης έκανε ισχυρές η μέγιστες ενδείξεις στο ίδιο χρονικό διάστημα που συνέβαιναν οι ανωμαλίες.φάνηκε σαν η συμπεριφορά των οργάνων να εξαρτιόνταν απο μια μηχανική δύναμη που κινούσε τον βραχίονα καταγραφής.μερικές φορές οι ενδείξεις ήταν τόσο ισχυρές ώστε υπήρχαν βαθιές εγκοπές στο χαρτί.
τα τηλέφωνα αφαιρέθηκαν και τοποθετήθηκε μόνο ενα όργανο για να μετρά τις συνομιλιες.ο αριθμός της δεσποινίδας Ουρ έδειχνε οτι ηταν απασχολημένος,κάποτε τέσσερις η πέντε φορές το λεπτό και μερικές φορές εώς και πενήντα φορές διαδοχικά.η τηλεφωνική εταιρία εξέτασε κάθε πιθανό λόγο για τα παράπονα κι έβγαλε το συμπέρασμα οτι οι συνομιλίες πρέπει να γίνονταν απο το γραφείο.το προσωπικό αρνήθηκε αυτές τις κατηγορίες κι επέμενε οτι το όργανο μέτρησης είχε καταγράψει συνομιλίες όταν δεν μιλούσε κανείς.μια φορά που ένας ξένος επίσημος ήταν παρών,ο μετρητής κατέγραψε είκοσι τηλεφωνήματα σε δέκα λεπτά,παρά το γεγονός οτι κανένας δεν χρησιμοποίουσε το τηλέφωνο.
αυτο το φαινόμενο συνεχίστηκε όλο τον δεκέμβριο και υπήρχε συνεχείς επαφή μεταξύ φράιμπουργκ και ρόζενχαιμ,αν και για οικονομικούς λόγους δεν μπορούσε να παραμείνει εκεί ένας τακτικός ερευνητής.μετα τις γιορτές των χριστουγέννων η Ανν-Μαρί είχε άδεια,άλλα ερχόταν στο γραφείο συχνά.πήρε το μέρος του δικηγόρου άνταμς,στα κουτσομπολιά των κατοίκων της πόλης που υποστήριζαν οτι ο γιός του προκαλούσε αυτές τις ανωμαλίες.μεταξύ 5 και 7 ιανουαρίου 1968 το φαινόμενο έφτασε στο ανώτατο σημείο του.μπροστά στα μάτια ενός φυσικού μια βαριά ντουλάπα για την τοποθέτηση αρχείων που ζύγιζε 175 κιλά,μετακινήθηκε 30 εκατοστά απο τον τοίχο.συνέβη και νέο φαινόμενο:οι ζωγραφικοί πίνακες που κρέμονταν στους τοίχους,περιστρέφονταν κατακόρυφα εώς 360 μοίρες γύρω απο τα καρφιά που ήταν κρεμασμένοι.
οταν η Ανν-Μαρί σταμάτησε τον ιανουάριο την εργασία της για να αρχίσει δουλεία σε άλλο δικηγόρο,όλες οι ανωμαλίες έπαψαν και η ηρεμία επέστρεψε στο γραφείο του άνταμς.επίσης στο σπίτι της σημειώθηκαν παρόμοια φαινόμενα και μερικά απ'αυτά αναφέρθηκαν αρχικά στον νέο τόπο εργασίας της,άλλα σύντομα όλα ήταν ήσυχα πάλι.